Ile razy behawioryści i szkoleniowcy słyszą od właścicieli "Mój pies szczeka bez powodu...." No właśnie, a czy faktycznie nasi przyjaciele szczekają z nudów? Właściciele często ignorują szczekanie swojego psa, lub wręcz karcą go za to. Ale warto zapamiętaj najważniejsze:
Pies nigdy nie szczeka bez powodu, zawsze jest powód tylko często nie potrafimy go odczytać!
Powszechnie wiadomo, że szczekanie jest podstawową formą komunikacji psów z innymi zwierzętami i ludźmi. Może ono ukazać nam nastrój, pragnienie, gniew, zaciekawienie i wiele innych emocji.
Wokalizacja jest ważnym sposobem komunikowania się psów. Każdy opiekun jest w stanie rozróżnić przynajmniej kilka sygnałów głosowych, które oznaczają coś innego. Do podstawowych komunikatów głosowych należą szczeknięcia, skomlenie, warczenie i wycie. To ostatnie nie jest prezentowane przez wszystkie psy i w porównaniu do chociażby szczeknięć występuje dość rzadko. Sygnały głosowe różnią się nasileniem, a także sytuacją, w której nastąpiły. Niska tonacja generalnie oznacza groźbę, gniew, agresję. Dźwięki o wysokiej tonacji natomiast mają znaczenie przeciwne i możemy to wykorzystać ze szczeniakiem w zabawie, kiedy ta stanie się zbyt brutalna. Długie powarkiwanie jest bardziej znaczące niż krótkie warknięcie, będące zazwyczaj efektem przestrachu. Dźwięki powtarzane szybko i często, wskazują na duży stopień pobudzenia czy zaniepokojenia psa. A pojedyncze dźwięki świadczą o zainteresowaniu lub zaniepokojeniu.
-pojedyncze szczeknięcia w wysokiej tonacji -typowy sygnał powitalny
-pojedyncze ostre szczeknięcie w niskiej tonacji - sygnał ten można usłyszeć np. gdy pies zostanie nagle zbudzony, gdy ktoś przeszkodzi mu w pożywieniu się, oznacza on irytację
-pojedyncze ostre szczeknięcie w wysokiej tonacji - wyraża zaskoczenie, można go zrozumieć jako pytanie "co się dzieje?"
-wznoszące się szczekanie - to seria szczeknięć, które zaczynają się w średniej tonacji i przechodzą w wysoką. Bardzo charakterystyczny dźwięk związany z zabawą, wyrażający podekscytowanie i podniecenie.
Warczenie:
Warczenie to sygnał ostrzegawczy, mający na celu trzymanie innych zwierząt na dystans.
-ciche, w niskiej tonacji, wydobywające się z piersi jest ostrzeżeniem pewnego siebie psa, mówiącego "trzymaj się z daleka". Jest to groźba, która może skończyć się atakiem
-ciche, w wyższej tonacji, wydobywające się z pyska przypominające chrapanie oznacza groźbę, ale podwyższona tonacja świadczy, że pies jest mniej pewny siebie i przez to mniej skłonny do walki.
-warczące szczekanie w niskiej tonacji lub warczenie, które kończy się szczeknięciem w wyższej tonacji. wyraża ostrzeżenie, ale jednocześnie prośbę o wsparcie od swojej rodziny lub innych czworonożnych przyjaciół.
-ziewanie- psy, podobnie jak ludzie ziewają z powodu zmęczenia. Ziewanie ma jednak inne, ważniejsze znaczenie. Wyraża ono zestresowanie i jest używane w sytuacji gdy pies nie wie czego od niego chcemy. Jest też jednym z sygnałów uspokajających. Może być użyte w obecności innego psa, jako sygnał stresu. Często możemy je zaobserwować u szczeniąt uczestniczących na kursach posłuszeństwa.
Pies nigdy nie szczeka bez powodu, zawsze jest powód tylko często nie potrafimy go odczytać!
Powszechnie wiadomo, że szczekanie jest podstawową formą komunikacji psów z innymi zwierzętami i ludźmi. Może ono ukazać nam nastrój, pragnienie, gniew, zaciekawienie i wiele innych emocji.
Wokalizacja jest ważnym sposobem komunikowania się psów. Każdy opiekun jest w stanie rozróżnić przynajmniej kilka sygnałów głosowych, które oznaczają coś innego. Do podstawowych komunikatów głosowych należą szczeknięcia, skomlenie, warczenie i wycie. To ostatnie nie jest prezentowane przez wszystkie psy i w porównaniu do chociażby szczeknięć występuje dość rzadko. Sygnały głosowe różnią się nasileniem, a także sytuacją, w której nastąpiły. Niska tonacja generalnie oznacza groźbę, gniew, agresję. Dźwięki o wysokiej tonacji natomiast mają znaczenie przeciwne i możemy to wykorzystać ze szczeniakiem w zabawie, kiedy ta stanie się zbyt brutalna. Długie powarkiwanie jest bardziej znaczące niż krótkie warknięcie, będące zazwyczaj efektem przestrachu. Dźwięki powtarzane szybko i często, wskazują na duży stopień pobudzenia czy zaniepokojenia psa. A pojedyncze dźwięki świadczą o zainteresowaniu lub zaniepokojeniu.
Szczekanie:
-gwałtowne, w kilku seriach, o średniej tonacji - niesprecyzowany sygnał alarmowy, pies sądzi, że coś się dzieje i powiadamia o tym resztę swojej rodziny
-pojedyncze szczeknięcia w wysokiej tonacji -typowy sygnał powitalny
-pojedyncze ostre szczeknięcie w niskiej tonacji - sygnał ten można usłyszeć np. gdy pies zostanie nagle zbudzony, gdy ktoś przeszkodzi mu w pożywieniu się, oznacza on irytację
-pojedyncze ostre szczeknięcie w wysokiej tonacji - wyraża zaskoczenie, można go zrozumieć jako pytanie "co się dzieje?"
-wznoszące się szczekanie - to seria szczeknięć, które zaczynają się w średniej tonacji i przechodzą w wysoką. Bardzo charakterystyczny dźwięk związany z zabawą, wyrażający podekscytowanie i podniecenie.
Warczenie:
Warczenie to sygnał ostrzegawczy, mający na celu trzymanie innych zwierząt na dystans.
-ciche, w niskiej tonacji, wydobywające się z piersi jest ostrzeżeniem pewnego siebie psa, mówiącego "trzymaj się z daleka". Jest to groźba, która może skończyć się atakiem
-ciche, w wyższej tonacji, wydobywające się z pyska przypominające chrapanie oznacza groźbę, ale podwyższona tonacja świadczy, że pies jest mniej pewny siebie i przez to mniej skłonny do walki.
-warczące szczekanie w niskiej tonacji lub warczenie, które kończy się szczeknięciem w wyższej tonacji. wyraża ostrzeżenie, ale jednocześnie prośbę o wsparcie od swojej rodziny lub innych czworonożnych przyjaciół.
-ziewanie- psy, podobnie jak ludzie ziewają z powodu zmęczenia. Ziewanie ma jednak inne, ważniejsze znaczenie. Wyraża ono zestresowanie i jest używane w sytuacji gdy pies nie wie czego od niego chcemy. Jest też jednym z sygnałów uspokajających. Może być użyte w obecności innego psa, jako sygnał stresu. Często możemy je zaobserwować u szczeniąt uczestniczących na kursach posłuszeństwa.
Psy szczekają na całej szerokości geograficznej, komunikaty psów są jednak zawsze takie same. To na barkach właściciela spoczywa odpowiedzialność nauczenia się emocji pupila, po usłyszeniu już zaledwie paru wydanych przez niego dźwięków.
Myślę, że nie jest nadużyciem stwierdzenie, że taka wiedza może uratować życie nasze lub naszego pupila, bo po czym rozpoznać czy biegnący do nas obcy pies ma dobre zamiary?
I na koniec przyjrzyjmy się jak brzmi szczekanie psów, dla obywateli różnych państw:
Anglia: woof, woof,Czechy: haf, haf,Francja: ouaf, ouaf,Finlandia: hau, hau,Niemcy: wau-wau,Norwegia: woff, woff,Grecja: gaw, gaw,Włochy: bau, bau,Hiszpania: guau,guau,
Japonia: wan,wan,Bali: kong, kong,Korea: meong meong,
Kraje Arabskie: heu, heu,Chorwacja: av,av,Albania: ham, ham.
Anglia: woof, woof,Czechy: haf, haf,Francja: ouaf, ouaf,Finlandia: hau, hau,Niemcy: wau-wau,Norwegia: woff, woff,Grecja: gaw, gaw,Włochy: bau, bau,Hiszpania: guau,guau,
Japonia: wan,wan,Bali: kong, kong,Korea: meong meong,
Kraje Arabskie: heu, heu,Chorwacja: av,av,Albania: ham, ham.
A jak reagować na częste szczekanie i warczenie gdy psy słyszą coś na korytarzu
OdpowiedzUsuńW tym tygodniu będzie wpis o habitulacji, myślę, że tam znajdziesz odpowiedź na to pytanie :) Habituacja jest procesem, który polega na stopniowym zanikaniu reakcji na powtarzający się bodziec, jeśli nie niesie on żadnych istotnych informacji i jeśli nie występują po nim żadne wzmocnienia pozytywne bądź negatywne :)
Usuń